Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Czarnem Biuletyn Informacji Publicznej

25 pażdziernika 2011r. o godz. 10.00 uroczyste ślubowanie złożyli uczniowie klasy I :

Augustyniak Łukasz

Balcerowski Łukasz

Baranowska Weronika

Borkowska Kinga

Chojnacka Julia

Jabłoński Michał

Jędrzejewska Joanna

Kowalska Natalia

Kapała Patrycja

Majewska Amanda

Miśkiewicz Weronika

Peszyńska Oliwia

Siemińska Patrycja

Siemiński Patryk

Strupczewski Filip

Walczewska Sylwia

Walkowicz Gabriela

Witkowska Natalia

 

Uczniowie klasy I zaprezentowali się w części artystycznej według scenariusza:

 

Drodzy Państwo! Drogie Dzieci!                 

Już za chwilę na tej sali

Zjawią się uczniowie mali.

Znane są już te postacie,

Chyba wszyscy rozpoznacie...

 

Wiersz "Idą Pierwszaki"(wszyscy)

Idą pierwszaki, dawne maluchy,

Jeden w drugiego, to same zuchy,

Buzie umyte i ręce czyste,

Każdy na plecach dziwiga tornister.

Z bijącym sercem wchodzą do szkoły,

Jak im tu będzie? Chyba wesoło!

 

N. Serdecznie witam na dzisiejszej uroczystości ślubowania klasy I wszystkich przybyłych gości. Szczególnie gorąco witam rodziców oraz gościa, który przybył do nas z dalekiej krainy.

(Na scenę wchodzi Dobra wróżka-uczennica kl. IV i wita się ze wszystkimi. Po chwili do sali wpada Zła wróżka-uczennica kl.IV)

 

Zła wróżka:

No oczywiście, mnie jak zwykle nie zaproszono. Ciągle pamiętacie o niej (wskazuje Dobrą wróżkę), a ja to co? Za karę nigdy nie zostaniecie pierwszakami. Już ja się postaram, żebyście nic nie robili!

 

Zła wróżka wymawia zaklęcie:Hokus pokus, czary złe leniuchować każdy chce. Ha, ha, ha.....

(dzieci przeciągają się leniwie i ziewają)

 

N: W tej sytuacji uroczystość musimy chyba odwołać. Wszystkich przybyłych gości bardzo przepraszamy.

 

Po chwili Dobra wróżka mówi:

Kochane dzieci! Nie martwcie się. Wiem, jak Was odczarować. Musicie wybrać się w podróż do czterech krain. Z każdej musicie mi coś przynieść, a wtedy będę mogła Was odczarować. Czy jesteście gotowi do drogi?

 

Dz: Tak!

 

Wróżka: Czy nie boicie się trudów podróży?

 

Dz: Nie boimy się!

 

Wróżka: Ruszajcie więc, życzę Wam powodzenia!

 

Dzieci, maszerując w koło sali, recytują:

My nie chcemy leniuchować,

Chcemy uczyć się i pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

Żeby zrzucić to zaklęcie.

 

Do dzieci podchodzi uczennica ze starszej klasy z kluczem wiolinowym i mówi:

Witam Was w krainie muzyki. Mogą tu przebywać tylko dzieci, które pięknie śpiewają. Czy Wy to potraficie?

 

Dz: Tak!

 

Uczennica: Pokażcie co umiecie.

 

Dzieci śpiewają piosenkę pt.: „Wesoła szkoła i przyjaciele”

 

Uczennica: Rzeczywiście, pięknie śpiewacie. Dostaniecie ode mnie symbol tej krainy - klucz wiolinowy. (Uczennica wręcza pierwszakowi klucz wiolinowy).

 

Dz. razem: Dziękujemy i idziemy dalej.

 

Dzieci, maszerując w koło sali, recytują:

My nie chcemy leniuchować,

Chcemy uczyć się pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

Żeby zrzucić to zaklęcie.

 

Do dzieci podchodzi uczennica ze starszej klasy z sylwetą pszczoły i mówi:

Witam Was w krainie pracy. Mogą tu przebywać tylko pracowite dzieci. Czy potraficie systematycznie pracować?

 

Dz: Tak!

 

Wiersz pt. "Moja siostra"

Moja siostra w piątej klasie,

w czwartej klasie jest mój brat,

a ja jestem w pierwszej klasie,

bo mam tylko siedem lat.

 

I tak sobie obiecuję,

od początku równy krok.

Muszę zdać do drugiej klasy!

mam przed sobą cały rok.

 

Wszyscy sobie obiecują

od początku równy krok.

Wszyscy myślą i pracują

przez ten pierwszy cały rok.

 

W naszej klasie, pierwszej klasie,

wre nauka, praca wre.

Koleżanki i koledzy

w pracy prześcigają się.

 

Gdy przeminie lat dziesiątek,

a przeminie, że aż ha.

Naliczymy samych szóstek,

w naszej klasie milion, dwa.

 

Razem: Łatwo będzie zdać maturę

choć to najtrudniejszy krok.

Bośmy sobie w pierwszej klasie,

wzięli razem równy krok.

 

Wiersz "Zaproszenie do podróży"

Z mamą i z tatą przez cały rok szkolny

z pewnością przejdziemy wytrwale.

I choć nas pracy czeka niemało

to nie martwimy się wcale.

 

Do tego pomagać cierpliwie nam będzie

nasza pani zawsze i wszędzie.

 

Zadanie praktyczne: dzieci rozdzielają pomieszane kasztany i żołędzie.

 

Uczennica: Przekonaliście mnie że będziecie solidnie pracować. Dostaniecie ode mnie symbol pracowitości - pszczółkę. (Wręcza pierwszakowi sylwetę pszczoły).

 

Dz: Dziękujemy i idziemy dalej.

 

Dzieci, maszerując w koło sali,recytują:

My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się, pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

 

Do dzieci  podchodzi uczennica z czerwonym sercem i mówi:

Witam Was w krainie miłości. Magą tu przebywać dzieci, które kochają swój kraj. Czy wy kochacie swoją ojczyznę?

 

Dz: Tak!

 

Uczennica: Udowodnijcie mi to.

 

Recytacja wierszy:

Kto ty jesteś? Polak mały!

Jaki znak twój? Orzeł Biały!

Gdzie ty mieszkasz? Między swymi!

W jakim kraju? W Polskiej Ziemi!

Czym ta ziemia? Mą Ojczyzną!

Czym zdobyta? Krwią i blizną!

Czy ją kochasz? Kocham szczerze!

A w co wierzysz? W Polskę wierzę!

 

"Barwy ojczyste"

Powiewa flaga

gdy wiatr się zerwie

A na tei fladze

Biel jest i czerwień

Czerwień to miłość

Biel serce czyste

Piękne są nasze barwy ojczyste.

 

Uczennica: Widzę, że naprawdę kochacie swoją Ojczyznę. Tak pięknie o niej mówiłyście. Dostaniecie ode mnie symbol miłości - serce.

 

Dz: Dziękujemy i idziemy dalej

 

Dzieci, maszerując w koło sali, recytują:

My nie chcemy leniuchować,

chcemy uczyć się i pracować.

Więc staramy się zawzięcie,

żeby zrzucić to zaklęcie.

 

Do dzieci podchodzi uczennica z sylwetą sowy i mówi:

Witam Was w krainie mądrości ale mogą tu przebywać tylko mądre dzieci. Czy wy takie jesteście?

 

Dz: Tak!

 

Recytacja wiersza:

Trzydzieści dni jesteśmy w szkole

i czas minął szybko nadzwyczaj

wiemy już kiedy rozmawiać wolno

a kiedy musi być cisza.

 

Znamy też panią naszą, rzecz jasna

swoich kolegów i koleżanki

śmiało wchodzimy do naszej klasy

i niepotrzebne nam wcale niańki.

 

Książki, zeszyty, kredki i pióro

to rzeczy najnormalniejsze w świecie.

Jeśli jeszcze nie chcecie wierzyć

na lekcje do nas przyjść możecie.

 

Wchodzą do głowy cyfry, literki,

sylaby, zdania i inne treści.

Sami się czasem zastanawiamy,

czy to się wszystko nam w głowie zmieści?

 

Duma nas przy tym wielka rozpiera,

bo pomijając względy wszelakie,

pamiętać trzeba, że raz tylko w życiu

stajesz się stuprocentowym pirwszakiem.

 

Recytacja wiersza "My dzieci"

My dzieci, chcemy śmiać się,

my dzieci, lubimy słońce.

 

My dzieci, lubimy ptasi,

wesoły, perlisty koncert.

 

My dzieci, chcemy wybiegać

z domów w złociste poranki.

 

My chcemy, by nam nad głową

furczały barwne skakanki.

 

My chcemy kochać motyle,

po łąkach biegać i gonić.

 

A w sadach głaskać śnieżyste,

lecz ciepłe kwiaty jabłoni.

 

My chcemy, by nasze mamy

wciąż uśmiechały się do nas.

 

By nasi dobrzy ojcowie,

brali nas w czułe ramiona.

 

My dzieci, my chcemy kochać

ptaki, obłoki i drzewa.

 

My chcemy bawić się w słońcu,

zmierzchem kołysanki śpiewać.

 

Bo chociaż jeszcze wszyscy mówią o nas "dzieci",

jesteśmy bowiem mali i mało mamy lat.

 

Ale my rozumiemy wiele rzeczy,

że życie bywa ciężkie,

że praca dźwiga świat.

 

Uczennica: Jesteście bardzo mądre, dlatego dostaniecie ode mnie symbol mądrości - sowę.

 

Dz: Dziękujemy.

 

Na scenę wchodzi Dobra wróżka. Dzieci podchodzą do niej ze zdobytymi symbolami czterech krain i mówią: Dobra wróżko,

zdobyłyśmy wszystko, co chciałaś. Prosimy Cię odczaruj nas.

 

Wróżka: Zdobyłyście wszystko, co jest potrzebne do odwrócenia zaklęcia. Byłyście bardzo dzielne i odważne.

 

Wróżka za pomocą czarodziejskiej różdżki zdejmuje zaklęcie:

"Hokus pokus, obrót na pięcie, niechaj znika złe zaklęcie"

Dzieci obracają się wokół własnej osi. Wróżka zsyła na nie deszcz mądrości - obsypuje je kolorowym confetti.

 

Nauczycielka: A teraz łyk cudownego napoju, który będzie Was chronił przed złymi czarami, ale pod warunkiem, że po jego wypiciu, każdy pięknie się uśmiechnie.(Napój przygotowany przez klasę VI).

 

N: Kochane dzieci udowodniłyście, że jesteście bardzo dzielne i odważne, ale uczniowie klasy VI przygotowali dla Was jeszcze jeden króciutki test. Myślę, że nie będziecie miały problemów z odpowiedzią na kilka pytań.

 

Pytania:

1. W jakiej miejscowości znajduje się nasza szkoła?

2. Kto jest najważniejszą osobą w szkole?

3. Jak nazywa się pani dyrektor naszej szkoły?

4. Przychodzicie rano do szkoły i spotykacie dorosłą osobę. Co należy jej powiedzieć?

5. Co na powitanie należy mówić koleżankom i kolegom?

6. Po co przychodzicie do szkoły?

7. Jak należy zachowywać się na lekcjach?

8. Co trzeba robić żeby zdać do następnej klasy?

 

KL.VI: Te odpowiedzi utwierdzają nas w przekonaniu, że jesteście gotowi otrzymać miano ucznia. My -  starsi uczniowie

przyjmujemy Was do swego grona z otwartymi ramionami.

 

Teraz przed Wami długa droga nauki,nowych obowiązków. Pamiętajcie , że w tej drodze zawsze możecie liczyć na  pomoc swoich starszych kolegów.

 

Piosenka „Podajmy sobie ręce” i zabawa ruchowa.

 

Życzenia:

Ucz. kl. VI:

Chcę Wam życzyć na początek, by nauka szła jak z płatka.

Żeby tyle było piątek, ile pszczół na polnych kwiatkach.

Ucz. kl. V:

Żeby pochwał było tyle, ile szyszek w gęstym borze.

Żeby w szkole było milej, niż nad rzeką i nad morzem.

Ucz. kl. IV:

Długopisy, wszystkie pióra, niechaj piszą mądrze, ładnie.

I niech skrzypią tak jak żuraw, kiedy błąd się gdzieś zakradnie.

Ucz. kl. III:

Życzę zabaw z kolegami i kolegów do zabawy,

no bo bez nich, wiecie sami, nawet cyrk jest mniej ciekawy.

Ucz. kl. II:

Promień słońca niech ukradkiem wejdzie w każdy szkolny zeszyt

bo kto taką ma zakładkę, tego każda lekcja cieszy.

 

Wychowawca: K. Pietrzak